Reforma emerytalna – krótsza praca, dłuższa ochrona

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Obniżenie wieku emerytalnego to bardzo istotna kwestia również dla pracodawców. Ma ono bowiem bezpośrednie przełożenie na to, kiedy pracownik zostanie objęty szczególną ochroną przed zwolnieniem.

Zgodnie z art. 39 kodeksu pracy pracownik, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, objęty jest szczególną ochroną przed zwolnieniem. Pracodawca, co do zasady, nie może mu w tym czasie wypowiedzieć umowy o pracę.

Praktyczne stosowanie tego przepisu może być szczególnie trudne w przypadku, gdy wiek emerytalny ulega wydłużeniu bądź skróceniu. Wówczas niezwykle ważna jest wnikliwa analiza przepisów przejściowych. To z nich wynika, do jakiego momentu mamy stosować dotychczasowe zasady, a od kiedy wiek emerytalny – a co za tym idzie, również ochronę – trzeba liczyć według nowych przepisów. Te dosyć skomplikowane reguły najlepiej przybliżyć z użyciem praktycznych przykładów.

Kluczową datą jest tu 1 października 2017 r., czyli dzień wejścia w życie nowych przepisów wprowadzanych ustawą z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 38). Ta data będzie naszym punktem odniesienia.

Sposób obliczania okresu ochrony danego zatrudnionego będzie zależał właśnie od tego, jak jego uprawnienia emerytalne są umiejscowione na osi czasu względem tej daty. Zasadniczo można wyróżnić trzy główne typy sytuacji, w których znajdą się pracownicy.

Ochrona na...